خاطرات سفر با موتور از اصفهان به یزد – سال ۱۳۸۰

از علیرضا حکمت پناه :

دوران دانشجویی بود ، دانشگاه یزد، اتوبوسهاش اون زمان خیلی کم بود ، مخصوصا قبل از تعطیلات اصلا بلیط برای اصفهان نبود .

منم کمرو همیشه جا میموندم . یکسالی گذشت دیدم فایده نداره ، دیگه کلا با موتور از اصفهان میرفتم یزد و میومدم .

پلیس راه تا من را میدید میگفت تو باز اومدی ، دفعه بعدی یک کتک مفصل میزنمت !!!! خطر داره بین این تریلیها ،

خیلی خوش اخلاق و خوب بودن !!!

یکدونه تلمبه پایی از پدرم با هزار التماس قرض گرفته بودم همیشه همراهم بود ،

توی جاده یک مرد با دخترش با موتور سی جی پنچر کرده بودند ما هم مرام گزاشتیم ایستادیم . تلمبه را بهشون دادم گفتم باد کنید یک مقداری بیایید خالی شد دوباره باد کنید ، اگر تو راه همدیگه را دیدیم بهم بده ، ندیدی هم بده پلیس راه نایین ازش میگیرم .

نیم ساعتی از جداییمون نگذشته بود دیدم عقب یک وانت ازم سبقت گرفتن من را هم دیدن اما رفتن … حالا من گاز میدادم برسم به این وانت تلمبه را پس بگیرم نرسیدم، موتورم باد مخالف 80 تا بیشتر نمیرفت ، کفرم در اومده بود .

خلاصه پلیس راه هم گفت تلمبه کسی نداده و …. از دست رفت ، کلا از من تلمبه زیاد بلند میکنند 😄، و هنوز سالهاست که پدرم فکر میکنه تلمبه اینجاست تو انبار! !!

یزد بودم خواهرم زنگ زد گفت یک دختره فلان و بهمان دانشگاه نایین درس میخونه برو ببینش و ….. ، همین ماههای پاییز بود گفتم میرم میبینمش و از اونجا هم میرم اصفهان .

هوا آفتاب خوب ، لباس معمولی مرتب پوشیدم ، رفتم نایین از یکی پرسیدم فلانی کدوم کلاسه گفت امروز نیومده دانشگاه ، لگد زد به بختش با همین تنبلیش! ! اومدم راه بیفتم واسه اصفهان یک دفعه برف گرفت .

نایین وسط اصفهان یزده ، نه را رفت بود نه برگشت ، تا اصفهان 150 کیلومتر مونده یود ، زدم به جاده واقعا یخ زدم ، ماشین رد میشد گل میپاشید روی کلاهم هیچی نمیدیدم ، هزار بار گفتم مردم ، گفتم برسم اصفهان موتور را میفروشم این چه غلطی بود کردم ….

ایستادم کنار ، هنوز خارها خیسه خیس نبود ، جمع میکردم آتش میزدم دوباره راه میفتادم . یادمه 8 شب رسیدم ،

برادرم من را دید فقط میگفت یا علی یا علی! !!! باورش نمیشد توی اون برف اومدم ،

پایان

😊

توی تمام این سفرها من فقط پول بنزین داشتم با یک چایی و کیک که وسط راه بخورم، همیشه میگفتم پنچر نمیشه خراب نمیشه: ))